Margot Slingerland: Van huisvrouwenbadminton tot wedstrijdzaken
Als er iemand is die zoveel jaren heeft meegedraaid en alle ins en outs weet van Badminton Nederland, dan is het Margot Slingerland wel, een ondernemende en daadkrachtige vrouw op en top! Van 1983 tot 2013 heeft zij meegedraaid in de wereld van badminton. Begonnen als trainer in de hal en geëindigd als medewerker wedstrijdzaken toen ze in 2010 met prepensioen ging; af en toe heeft ze als vrijwilliger nog enkele werkzaamheden verricht voor de bond. Onderaan deze blog zie je hoe jij jouw badminton-topper in 't Zonnetje kan zetten!
Het begin. Huisvrouwenbadminton, begin jaren ’80
"Ik ben na mijn 20ste begonnen met badminton. Ik vond badminton gewoon een heel leuk spel en ik kon hard lopen en hard slaan. Ik vond het zo leuk dat ik een cursus ben gaan volgen voor oefenmeester A om les te geven op mijn club BC ’t Gein. Ik gaf les aan de jeugd, zo’n 30 kinderen op drie banen.
Toen ik hoorde dat het bondsbureau vanuit Haarlem naar Nieuwegein zou verhuizen heb ik een open sollicitatiebrief geschreven en ben ik op gesprek geweest. Ze hadden geen functie voor mij vrij, maar wel lege zalen in het nieuwe pand die benut mochten worden. En zo is het huisvrouwenbadminton ontstaan, dat ik samen met Freek Bol heb opgezet. Ik gaf daar trainingen aan huisvrouwen en studenten. Het unieke was dat er ook een kindercrèche bij zat. Dit was ideaal voor moeders die geen oppas thuis hadden. Zo konden ze toch wat ondernemen en lekker bewegen!"
De goeie ouwe tijd
Mijn doel was om iets blijvends bij de badmintonbond te vinden en toen er een plekje vrij kwam op wedstrijdzaken dacht ik: daar ligt mijn hart. In 1983 kreeg ik een plekje op kantoor. In die tijd werd alles nog handmatig ingevoerd, er waren geen computers. Niks was digitaal; tabellen werden handmatig bijgehouden en uitslagen en standen werden uitgeschreven en uitgetikt.
Ben Lagerweg, een vrijwilliger binnen de bond, heeft een computer-programma ontwikkeld zodat daarna alles via de computer verwerkt kon worden. Dat was ook heel fijn en scheelde heel veel uurtjes (avond)werk. Vlak voordat de competitie van start ging kwam iedereen helpen omdat er zoveel gedaan moest worden. Het boekje, wedstrijdblokken en spelerskaarten moesten worden verzameld, verpakt en verzonden en na afloop was er een drankje en wat lekkers. Het was zo gezellig.
Gezelligheid
De sfeer op kantoor was erg prettig, er was geen haat en nijd. Tijdens de Yonex Dutch Open, toen deze nog in Nieuwegein beneden in het NBC werd gehouden, gingen we met alle collega’s naar beneden als Nederlanders moesten spelen om ze aan te moedigen. Er werd vaak een pasar malam georganiseerd bij grote toernooien. Daar kwam de Indische gemeenschap op af en dus was het altijd sfeervol en bruisend.
Begin jaren ’80 hadden we heel veel leden. Daarna liep het ledenaantal terug. Het was alleen nog interessant voor mensen die competitie en/of toernooien speelden, anderen zagen het nut van een bond niet zo.
Het animo werd minder, naar mijn mening omdat men geen contributie wilde betalen aan de bond of een vereniging en men liever af en toe en baan huurde in een sporthal. Men wilde zich niet meer vast leggen.
27 jaar.
In totaal heb ik 27 jaar voor de bond gewerkt en al die tijd voor wedstrijdzaken en ook nog een stukje topsport erbij. In totaal heb ik meer dan 100 collega’s zien komen en gaan. Ik heb een ontzettende goede werkgever gehad en fijne collega’s. Anders had ik het ook niet zo lang vol kunnen houden. Ik vind badminton nog steeds, na al die jaren, een leuke sport. Maar na een paar blessures (3x een gescheurde achillespees, waarvan 2x tijdens badminton) kon het niet meer. Tot drie jaar geleden, toen ben ik weer begonnen bij de veteranen van BC ’t Gein op maandagmorgen. Echt zo leuk!
Kippenvelmoment
Dat er een oplossing kwam voor mijn hond die verlatingsangst had: dat de badmintonbond voor zijn opvang mee ging betalen zodat ik én kon blijven werken én mijn hondje kon behouden, dat blijft mijn grootste kippenvel moment, dat heeft zoveel voor mij persoonlijk betekent.
Daarnaast zijn de gezelligheid en de saamhorigheid met mijn collega’s mij altijd bij gebleven. Ik blik terug op fantastische badmintonjaren en daar ben ik heel dankbaar voor."
Ken jij iemand die zich jarenlang heeft ingezet voor de badmintonbond en nog steeds vol passie met badminton bezig is? Of een jonge meid of jongen die nu al onwijs veel doet voor badminton? Nomineer jouw badmintontopper en maak samen kans op twee gratis kaartjes voor de Dutch Open in oktober.
Stuur jouw motivatie voor 1 oktober naar bholdijk@badminton.nl en schrijf in een paar zinnen waarom jij de persoon die jou aandraagt een badmintontopper in hart en nieren is.