Wat je aandacht geeft groeit
Hoe de jeugdafdeling van BC Eindhoven nieuw leven ingeblazen werd.
Even voorstellen
Ik ben Ruud Verheggen (52) en ben met Badminton in aanraking gekomen op 8 -jarige leeftijd. Het begon bij PSV Eindhoven waar ik tot ik 16 jaar was gespeeld heb op alle niveaus binnen de regio. Ik ben altijd sportief bezig gebleven, maar heb een periode van 25 jaar geen Badminton gespeeld. Maar de bamintonkriebels kwamen weer terug. Nu ben ik weer heel actief betrokken bij BCEhv als competitiespeler, maar ook in het bestuur.
Geschiedenis, omslagpunt
Zittend in het bestuur als penningmeester zagen we als bestuur de aantallen bij de jeugd behoorlijk teruglopen. Daarbij stonden we als bestuur voor de beslissing tussen stoppen of de schouders eronder zetten. Het werd dat laatste, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst! Hierbij is onderling de afspraak gemaakt dat er vijf jaar veel tijd en aandacht aan gegeven wordt en dan zien wat het resultaat is. Die tijd heb je zeker nodig voordat alle processen zijn doorlopen die je geoptimaliseerd hebt en dat je een goed oordeel kunt vormen over datgene wat je hebt ingezet.
De eerste beren op de weg
De eerste stap die we wilden zetten was het contact met scholen sterker te maken. Daar kwamen we achter dat we niet zo makkelijk aan tafel kwamen om ons aanbod te doen, er zijn redelijk wat clubs die dat doen en je komt onder op de stapel te liggen. De sportdocenten van de PO zijn wat later ondergebracht bij Eindhoven sport ipv bij scholen. De scholen huurden daar de docenten voor de lessen LO in. Via Eindhoven sport hadden we een mooie ingang om een gymles van de school over te nemen. Hierbij ligt op dit moment een grote kans met de nieuwe wet in het onderwijs, waardoor kinderen op de basisschool meer bewegingsonderwijs moeten krijgen!
Deze lessen zijn overdag, waardoor je alle klassen van de school te zien krijgt. De inhoud van de lessen was vooral gericht op plezier, waarbij we niet te veel in zijn gegaan op technische vaardigheden. In de reguliere les, heb je daarvoor geen tijd en het doel is vooral kinderen te interesseren voor de badmintonsport. Wanneer ze eenmaal op de club komen, gaan we aan de slag met de specifieke badmintonvaardigheden.
De investering om langs te gaan bij de basisscholen was volledig in mijn eigen vrije tijd. De tijd kon ik vrij maken omdat ik ook op zaterdag soms werk, deze uren kwamen vrij in de week en heb ik zo in kunnen vullen. Dit kost natuurlijk veel tijd en energie, maar gaf mij en de andere zes vrijwilligers veel energie terug! Het was leuk om te zien dat het eerste jaar, we al rond 700 kinderen in de lessen zagen via de scholen. Drie jaar later waren dat er al 2000 kinderen in een schooljaar! Scholen zijn vaak moeilijk bereikbaar omdat er veel meer aanbod is dan alleen maar badminton, maar eenmaal bekend en als ze zien wat je te bieden hebt, weten ze je goed te vinden. Het programma Bamito’s schoolbadminton geeft hierin goede handvatten. Per groep zet je heel makkelijk een les in elkaar! Maar het start met aandacht geven en dat doen wat leuk is om te doen en wat de kinderen leuk vinden, rest volgt vanzelf.
Wat levert deze aandacht op? conversie
We hebben gezien dat naast de groei van aantallen bij de jeugd, door de keuze ergens echt energie in te stoppen ook de energie binnen de vereniging verandert. Het is drukker en daardoor ook gezelliger geworden. Oud leden zien wat er gebeurt, mensen zien toekomst en willen investeren, bijvoorbeeld met het doneren van een shuttlekanon. De jeugdafdeling was afgedaald naar minder dan 25 leden en in vijf jaar tijd hebben we het om weten te buigen naar 75 en hebben we de jeugd verdrievoudigd! Daarbij is op dit moment het maximaal hanteerbare aantal voor ons als vereniging bereikt en we nu een wachtlijst dienen te hanteren omdat er geen plekje meer vrij is.
Resumé, alles wat je aandacht geeft groeit. Aandacht geven kost energie, maar het levert ook wat op, dat moeten we beiden niet vergeten.
Bron: Ruud Verheggen